اهمیت همدلی در ایجاد روابط سالم عاشقانه: کاهش پرخاشگری با در نظر گرفتن دیدگاه دیگری

بر اساس یک پژوهش جدید که در ژورنال روابط اجتماعی و شخصی منتشر شده است، به نظر می‌رسد که در نظر گرفتن دیدگاه دیگری یا همان همدلی مانند یک ضربه‌گیر در برابر پرخاشگری روانشناختی در روابط عمل می‌کند.

در این پژوهش perpective-taking که در فارسی به عنوان دیدگاه‌گیری یا در نظر گرفتن دیدگاه دیگری ترجمه می‌شود مورد مطالعه قرار است و محققان به دنبال آن بوده‌اند که نقش آن را در پرخاشگری روانشناختی بررسی کنند. ما در این ترجمه کلمات همدلی و دیدگاه‌گیری را به طور مترادف به کار برده‌ایم، زیرا معنای دیدگاه‌گیری این است که شما بتوانید خودتان را جای دیگری قرار دهید و از دیدگاه او به اتفاقات نگاه  کنید که این تعریف بسیار مشابه همدلی است.

شکل‌گیری و تداوم روابط بخش مهمی از اوائل بزرگسالی است و پرخاشگری روانشناختی نقش حیاتی در این فرآیند بازی می‌کند. با وجود این محققان این پژوهش جدید مطرح کرده‌اند که مطالعات قبلی به ندرت این موضوع را از نگاه هر دو پارتنر بررسی کرده‌اند.

پرخاشگری روانشناختی به اعمال کلامی و رفتاری اشاره دارد که به منظور تحقیر، انتقاد، سرزنش، تسلط، منزوی کردن، ارعاب و تهدید شریک زندگی فرد انجام می شود (فولینگستاد، کوین و گامبون، 2005). پرخاشگری روانشناختی که از عدم همدلی ناشی می‌شود منجر به تکرار الگوهای مخرب در روابط می‌شود.

پرخاشگری روانشناختی به طور فزاینده‌ای به عنوان یک رفتار مخرب و مضر که در روابط صمیمانه رخ می‌دهد شناخته می‌شود (فولینگستاد، 2007). پرخاشگری روانشناختی رایج‌ترین شکل رفتار پرخاشگرانه در روابط صمیمانه است (شوری، کورنلیوس و بل، 2008 a).

پرخاشگری روانشناختی منجر به تعدادی پیامدهای منفی سلامت جسمی و روانی برای قربانیان بدون توجه به جنسیت می‌شود. اگرچه ثابت شده است که تفکیک تأثیرات پرخاشگری روانشناختی از پرخاشگری فیزیکی دشوار است، اما قربانی پرخاشگری روانی با افزایش مصرف الکل (شوری، راتیگان، فیت و استوارت، 2011)، مصرف مواد (استرایت، هارپر، و آریاس، 2003)، علائم افسردگی (Simonelli & Ingram, 1998)، علائم اضطراب (Shorey, Sherman et al., 2011) و شکایات جسمانی (Kaura & Lohman, 2007; Prospero, 2007) همراه است.

علاوه بر این، اثرات منفی پرخاشگری روانشناختی بر سلامت اغلب پس از کنترل آماری اثرات پرخاشگری فیزیکی باقی می‌ماند (O’Leary, 1999). بنابراین، واضح است که پرخاشگری روانی یک مشکل گسترده و ویرانگر در روابط عاشقانه است که تحقیقات و توجه بالینی را ایجاب می‌کند.

Candice Feiring از نویسندگان اصلی این مقاله گفته است که علاقه‌ی من به آنچه باعث روابط عاشقانه سالم در نوجوانان و اوائل بزرگسالی می‌شود به اوائل دهه‌ی ۱۹۹۰ برمی‌گردد. در آن زمان من همکار یک تحقیق طولی بودم که در نوزادی شروع شده بود.

در این تحقیق نحوه ارتباط والدین با نوزاد مرکز بررسی ما بود. این مطالعه تا دوران کودکی زمانی که روابط بخش مهمی از سلامتی فرد می‌شود ادامه داشت. Candice Feiring اکنون در کالج نیوجرسی مشغول پژوهش است.

او در ادامه مطرح کرد که تا آن زمان روابط عاشقانه و رمانتیک دوره نوجوانی خیلی جدی در نظر گرفته نمی‌شد زیرا این اعتقاد وجود داشت که عشق‌های این دوره کوتاه‌مدت است و عموماً عواقبی در پی ندارد. اما این دیدگاه، غلط است و من و همکارانم در کتابی که به تازگی ویرایش آن را تمام کرده‌ایم نشان دادیم که این دیدگاه اکنون منسوخ شده است و اکنون بعد از بیست سال پژوهش‌ها نشان می‌دهند که تجربه‌های رمانتیک در نوجوانی و اوائل بزرگسالی با سلامتی، بهزیستی و روابط سالم در زندگی بعدی ارتباط دارد.

اهمیت همدلی  همدلی در روابط عاشقانه

در این مطالعه جدید که در ژورنال روابط اجتماعی و شخصی منتشر شده است ۱۲۶ زوج شرکت کردند. این زوج‌ها به صورت جداگانه در مورد تعارض‌هایی که در رابطه به دلیل اینکه پارتنرشان نیازهایشان را برآورده نکرده بودند مورد مصاحبه قرار گرفتند.

علاوه براین شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌هایی را در مورد پرخاشگری روانشناختی و رضایتمندی را تکمیل کردند. سن این شرکت‌کنندگان بین ۱۵ تا ۲۵ سال بود و به طور میانگین بیشتر از یک سال با هم رابطه داشتند.

محققان مصاحبه‌ها را به نوشته تبدیل کردند و سپس منظور پیدا کردن کلمات و عبارت‌های مرتبط با خشم، اضطراب در مورد طلاق و همدلی (دیدگاه‌گیری) که توسط شرکت‌کنندگان به کار رفته بود تجزیه و تحلیل کردند.

برای بدست آوردن نتیجه دقیق محققان رضایت از رابطه را به کمک روش‌های آماری مختلف کنترل کردند. بعد از این کنترل آماری، نتایج نشان داد که شرکت‌کنندگانی که هنگام توصیف تعارض‌های گذشته‌ی خود خشم بیشتری نشان داده بودند در پرسشنامه‌ی پرخاشگری روانشناختی نمرات بالاتری بدست آورده‌اند.

در مقابل، کسانی که همدلی بیشتری در روابط و تعارض‌های خود نشان داده بودند در پرخاشگری روانشناختی نمرات کمتری داشتند. بنابراین همدلی کردن به معنای در نظر گرفتن دیدگاه دیگری می‌تواند نقش مهمی در کاهش پرخاشگری داشته باشد. در این پژوهش منظور از پرخاشگری رابطه‌ای رفتارهایی مانند «انفجار و خارج شدن از کنترل» و توهین به شریک زندگی است.

Feiring در توضیح این نتیجه گفته است: اینکه افراد جوان چگونه تعارض‌ها را تفسیر می‌کنند می‌تواند رفتار آن‌ها را هنگام تعامل با پارتنرشان هدایت کند. تأمل درباره تعارض‌های گذشته می‌تواند نحوه‌ی رفتار شما در تعارض‌های آینده را تحت تأثیر قرار دهد. مطالعه ما نشان داد که یادآوری تعارض و استفاده از خشم برای تفسیر و معنا بخشیدن به رویدادها با استفاده از پرخاشگری کلامی هنگام اختلاف نظر مرتبط است. از جنبه مثبت، اگر بتوانید هنگام تفسر و معنادهی به تعارض‌ها خود را جای شریک زندگی‌تان قرار دهید پرخاشگری کلامی‌تان کاهش می‌یابد.

فرض کنید که همسرتان برای جشن سالگرد ازدواج‌تان دیر کرده است. در یادآوری این رویداد، شما ممکن است با خشم آن را تفسیر کنید و با خود بگویید که همسرتان خودخواه است و همین باعث شده که شما عصبانی شوید.

فرد دیگری ممکن است همین مسئله را با همدلی بیشتری تفسیر کند و می‌گوید که همسرم در حال تکمیل کردند یکی از پروژه‌های دانشگاهی است. در این مورد فرد از دیدگاه‌گیری (در نظر گرفتن دیدگاه دیگری؛ همدلی) برای تفسیر دیر کردن همسر خود استفاده کرده است. دیدگاه‌گیری یا همدلی مهارت مهمی برای مدیریت تعارض به شیوه‌ی سالم است. با این وجود، همدلی، کار بسیار سختی است به ویژه هنگامی که فرد عصبانی باشد. و عموماً ما به نوجوانان و حتی بزرگسالان نحوه استفاده از این مهارت را آموزش نمی‌دهیم.

مانند تمام تحقیقات، این مطالعه محدودیت‌هایی را داشت. به عنوان مثال نمونه‌ی این پژوهش شامل دانشجویان بود. به گفته محققان، تحقیقات آینده که این موضوع را بررسی می‌کند باید شامل نمونه‌های بزرگ‌تر و متنوع‌تری باشد.

محققان همچنین خاطرنشان کردند که مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند می‌توانند بینش‌های مهمی در مورد عملکرد روابط زوجین ارائه دهند، اما آنها دارای اشکالاتی نیز هستند.

Feiring  توضیح داد: «روایت‌های مربوط به روابط عاشقانه در بزرگسالان جوان بینشی غنی از نحوه تفکر و احساس مردم در مورد رویدادهای مرتبط با رابطه ارائه می‌کند، اما جمع‌آوری آنها زمان‌بر است، بنابراین به اندازه نظرسنجی‌ها انجام نمی‌شود. اما روابط عاشقانه پیچیده هستند و روایت‌ها به پیچیدگی م‌ رسند.

به عنوان مثال، از یک فرد بخواهید ارزیابی کند که چقدر از دیدگاه شریک زندگی خود را در نظر می‌گیرد و احتمالاً امتیاز بالایی در این مهارت کسب می‌کند. سپس از آن‌ها بخواهید که در مورد یکی از تعارض‌هایشان با شما حرف بزند و شما درخواهید یافت که احتمال اینکه آن‌ها از مهارت دیدگاه‌گیری یا همان همدلی استفاده کنند بسیار کمتر است.