3 موضوعی که در خوابهای افراد مضطرب مشاهده می شود

خوابهای افراد مضطرب نشان‌دهنده نوع اضطراب و نگرانی‌های آن‌ها در بیداری است.

خواب‌ها و رؤیاهایی که ما هنگام خواب می‌بینیم نمادی از محتوای ناهشیاری و نگرانی‌های ماست. این خوابها می‌توانند به خوبی نگرانی‌های ما را که در بیداری از آنها اطلاعی نداریم به ما نشان دهند. تفسیر خواب از دیرباز موضوع چالش‌برانگیزی بوده است و امروزه علم روانشناسی با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته قادر به رمزگشایی بعضی از خواب‌هاست.

البته باید به خاطر داشته باشید که تفسیر خواب، حتی با دانش امروزی درباره رؤیاها، به معنای حقیقت پنداشتن آنچه تفسیر می‌شود نیست. هر رؤیایی که تفسیر می‌شود با توجه به زندگی و شرایط فرد خواب‌ بیننده باید بررسی شود.

در روانشناسی، زیگموند فروید، نظریه‌پرداز روانکاوی، اولین کسی بود که به اهمیت خواب‌ها توجه کرد. او معتقد بود که خواب‌ها بهترین راه کشف ناهشیاری فرد است. او آنچه در خواب دیده می‌شود را نمادی از محتوای ناخودآگاه فرد می‌داند. از نظر او خواب‌ها به دو سطح تقسیم می‌شود: محتوای آشکار و ناآشکار. محتوای آشکار همان خوابی است که دیده می‌شود. به عنوان مثال ممکن است خواب ببینیم که یک گرگ ما را دنبال کرده است.

اما محتوای ناآشکار، معنای زیربنایی و ناهشیار آن چیزی است که خواب دیده‌ایم. به عنوان مثال، گرگی که ما را دنبال کرده است، نمادی از رئیس ماست که ما را به اخراج کردن تهدید کرده است. بنابراین خواب‌ها تا حدی زیادی توانایی نشان دادن نگرانی‌های ناخودآگاه ما را دارند.

افرادی که به اختلال‌های مختلف روانی مبتلا می‌شوند نیز خواب‌های متفاوتی می‌بینند. به عنوان مثال کسانی که افسرده هستند احتمالاً نسبت به کسانی که به اختلال وسواس مبتلا هستند خواب‌های متفاوتی می‌بینند. در یک مطالعه جدید که در مجله Dreaming به تازگی منتشر شده است محققان و پژوهشگران به دنبال بررسی و تجزیه و تحلیل خواب‌های افراد مبتلا به اضطراب بوده‌اند.

خلاصه نتایج:

• تحقیقات نشان می‌دهد که تعقیب شدن یکی از موضوعاتی است که در بیماران اضطرابی شایع‌تر است.
• بیماران مضطرب می‌توانند خود را در یک حلقه بازخورد منفی بیابند که در آن رویاهای مزاحم، اضطراب آنها را بدتر می‌کند، که سپس به  نوبه‌ی خود باعث رویاهای مشابه می‌شود.
• بیماران مضطرب تمایل بیشتری به تجزیه و تحلیل رویاهای خود دارند.

مطالعه جدیدی که در مجله Dreaming منتشر شده است، رویاهای افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی (خوابهای افراد مضطرب) را تجزیه و تحلیل می‌کند. این مطالعه نشان می‌دهد که خوابهای افراد مضطرب، می‌توانند زندگی بیداری چنین افرادی را به کابوس تبدیل کنند، اگر مراقبت درستی از آنها صورت نگیرد.

آنتون ریمش، نویسنده اصلی مقاله خوابهای افراد مضطرب و روانشناس از دانشگاه دوسلدورف آلمان، توضیح می‌دهد: «نتایج مطالعه ما درباره خوابهای افراد مضطرب نشان می‌دهد که محتوای خواب بیماران اضطرابی به طور قابل توجهی با محتوای خواب افراد سالم متفاوت است و حاوی عناصر منفی و ناخوشایند بیشتری است».

محتوای خوابهای افراد مضطرب

مطالعه ریمش درباره خوابهای افراد مضطرب، محتوای رویاهای 38 بیمار اضطرابی را از طریق خاطرات رویاها، پرسشنامه‌ها و تجزیه و تحلیل یک به یک رویا ردیابی کرد. این مطالعه خوابهای افراد مضطرب را بررسی کرده است.

نتایج این مطالعه نشان داد که چندین موضوع در بیماران اضطرابی نسبت به افراد سالم شایع‌تر است. این موضوعات در خوابهای افراد مضطرب عبارتند از:

• تعقیب کردن و تعقیب شدن
• مورد حمله فیزیکی قرار گرفتن و مواجهه با اقدامات تهاجمی
• خشک شدن از ترس
• نزاع و تعاملات کلامی پرخاشگرانه
• اضطراب و ترس از اقدامات تهاجمی دیگران
• ترس از افتادن و در خطر افتادن
• طرد شدن عاطفی و طرد شدن در موقعیت‌های اجتماعی
• فوت والدین و اعضای خانواده
• تصادفات و حوادث اتومبیل یا هواپیما
• مواجهه با شکست‌ها و ناموفق بودن

جدای از این تصاویر و رویدادهای تکرارشونده، برخی از ویژگی‌های مشخص کننده مشترک نیز در خوابهای افراد مضطرب وجود داشت که در بسیاری از رویاهای شرکت‌کنندگان یافت می‌شد، مانند:

• معشوق‌های سابق. شرکای سابق یا همسران سابق رویاپردازان نیز در رویاهای افراد دارای اختلال اضطرابی بیشتر از رویاهای افراد سالم دیده می‌شدند.
• سرعت و قدرت بالا. رویاهای بیماران مبتلا به اختلال اضطراب نیز با سرعت بالا به طور کلی مشخص می شد – و متعاقباً شخصیت‌ها، اشیاء، حمل و نقل و وسایل نقلیه سریع حرکت می کردند.
• شدت عاطفی بالا. وجود یک اختلال اضطرابی، شدت ذهنی کلی بالاتری از تجربیات رویا و تصویرسازی رویا را تحریک می‌کند. محتویات رویا در بیماران اضطرابی نه تنها در تعداد زیادی وجود دارد، بلکه با شدت و تاکید ذهنی بالا نیز تجربه می‌شود.

مطالعه ریمش همچنین نشان می‌دهد که یک بیمار مضطرب به احتمال زیاد رویاهای خود را تحلیل و تجزیه و تحلیل می‌کند. به گفته ریمش دو دلیل برای این گرایش وجود دارد:

• افرادی که از اختلالات اضطرابی رنج می‌برند، عموماً به تجربیات و رویدادهای زندگی بیداری خود مشغول و نگران هستند. وقتی نوبت به رویاهای آنها می‌رسد، این دغدغه جدی‌تر می‌شود.
• ریمش همچنین حدس می‌زند که افراد مضطرب تمایل دارند به رویاهای خود به عنوان کلید مشکلات زندگی بیداری خود نگاه کنند. بنابراین تعبیر وسواس گونه رویاهای آنها راهی برای حل مشکلاتی می‌شود که در هنگام بیداری تجربه می‌کنند.

با این حال، ریمش هشدار می‌دهد که بیماران مضطرب ممکن است خود را در حلقه‌های بازخورد منفی بین زندگی بیداری و رویاهای خود بیابند – یعنی رویاهای منفی می‌توانند علائم اضطراب را در زندگی بیداری آن‌ها بدتر کنند که در نهایت این موضوع باعث ایجاد رویاهای آزاردهنده‌تر و غیره می‌شود.

ریمش توضیح می‌دهد: «این فرآیند ممکن است به عنوان یک «دایره باطل» نمایش داده شود که شکستن یا پاره کردن آن چندان آسان نیست. “برای انجام این کار، یک فرد به کمک حرفه‌ای و واجد شرایط از یک روان‌درمانگر مجرب نیاز دارد.”

ریمش همچنین توصیه‌های مشابهی را به هر کسی که به دلیل یک مشکل اضطرابی از خواب‌های آزاردهنده رنج می‌برد، ارائه می‌دهد:

او توضیح می‌دهد: «بهترین توصیه‌ای که می‌توانم به شخصی که چنین رویاهایی را به طور مرتب تجربه می‌کند این است که با یک روان‌شناس یا بهتر است با یک روان‌درمانگر مجرب و ترجیحاً با یک روانکاو مجرب مشورت کند.» به این دلیل که آنها معمولاً تجربه، مهارت و دانش لازم را برای کار نه تنها با اختلالات اضطرابی بلکه با رویاهای یک فرد دارند.

References