اختلال‌های روان‌شناختی انتخاب سردبیر خواندنی‌های اسکیمالوژی روانشناسی بالینی

معرفی تغییرات DSM-5-TR

دکتر حمید بهرامی زادهآخرین بروزرسانی: 16 اسفند 1402

3,346 زمان تقریبی مطالعه 6 دقیقه

تمامی روان‌شناسان بالینی و روان‌پزشکان برای تشیخص و توصیف اختلالات روانی از کتابی استفاده می‌کنند که به DSM معروف است. نام کامل این کتاب، راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی است. پنجمین ویراست DSM در سال ۲۰۱۳ توسط انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر شد. سپس در مارس ۲۰۲۲ دوباره مورد ویرایش قرار گرفت و اکنون جدیدترین نسخه DSM-5-TR است.

نکات کلیدی

DSM-5-TR در مارس ۲۰۲۲ منتشر شد که شامل تغییراتی در نسخه DSM-5 است.
تغییرات عمده شامل تغییراتی در توصیفات نژادی، فرهنگی، اضافه شدن اختلال سوگ طولانی‌مدت، اختلال خلقی نامشخص، اختلال عصبی-شناختی خفیف ناشی از محرک‌ها و خود-آزاری غیرخودکشی، سندروم سایکوز ضعیف، تغییراتی در رابطه با مسائل جنسی و تغییراتی در ملاک‌ها و معیارهای تشخیصی برخی از اختلالات روانی است.

معرفی تغییرات DSM-5-TR

بازنگری جدید متن DSM شامل تغییرات مهم و برجسته‌ای است. در این تغییرات اختلال سوگ طولانی‌مدت و کدگذاری خاص برای رفتارهای خودتخریبی اضافه شده است. زبان مورد نظر برای رابطه جنسی و جنیست را به‌روز کرده و معیارهای بیش از ۷۵ تشخیص را تغییر داده است.

تغییرات موجود در DSM-5-TR را می‌توان در چهار دسته طبقه‌بندی کرد: فرهنگی، معیارهای تشخیص کودکان، اضافه شدن اختلالات جدید و تغییر در معیارهای موجود.

تغییرات فرهنگی در DSM-5-TR

اعضای انجمن روانپزشکی آمریکا – که DSM را منتشر می‌کند – و همچنین سایر متخصصان بهداشت روان خواستار رسیدگی مناسب‌تر به نژاد، نژادپرستی و تبعیض در DSM بودند.

در نتیجه توجه ویژه‌ای به تشیخص‌های اشتباه در مورد گروه‌های نژادی و همچنین تفاوت در ابراز نشانه‌ها در میان نژاده‌ها و علل احتمالی اختلال‌ها شد.

کمیته‌ی بررسی بین‌فرهنگی و یک کارگروه برابری قومیتی با یکدیگر همکاری کردند و نتیجه‌ی آن ایجاد تغییرات زیر در DSM-5 شد:

اصطلاح racialized در DSM-5-TR به جای نژاد/نژدای استفاده می‌شود تا تأکید کند که نژاد یک ساختار اجتماعی است (منظور از racialized این است که علت‌های وابسته به نژاد در نظر گرفته شود و به همه با یک چشم نگریسته نشود).
از Ethnoracial (یعنی قومی-نژادی) برای تعریف و ترکیب دسته‌بندی‌های سرشماری ایالات متحده که هم قومیت و هم نژاد را در بر می‌گیرد مانند سفیدپوستان، آفریقایی-آمریکایی، و اسپانیایی استفاده می‌شود.
واژه‌های اقلیت و غیرسفید (non-White) دیگر در DSM-5-TR مورد استفاده قرار نمی‌گیرند زیرا تصور می‌شود که این واژه‌ها گروه‌های نژادی را در مقایسه با سفیدپوست‌ها توصیف می‌کنند و یک سلسله مراتب اجتماعی ایجاد می کنند.
Latinx (آدمی لاتین تبار با جنسیتی خنثی) در تلاش برای ترویج برابری جنسیتی استفاده می‌شود.
«قفقازی» به دلیل توصیف منسوخ آن از ریشه قومیت پان اروپایی دیگر استفاده نمی‌شود.
زمانی که تحقیقات موجود شامل داده‌های قابل اعتمادی بود، اطلاعات مربوط به شیوع برخی اختلالات در گروه‌های قومی خاص اضافه شد.

به‌روز رسانی جنیست و تمایلات جنسی

در سال ۱۹۷۳ DSM همجنسگرایی را از اختلالات روانی حذف کرد اما DSM-5-TR برخی از واژگان مرتبط با جنسیت و تمایلات جنسی را تغییر داده است.

برای مثال ورودی‌های مربوط به ملال جنسیتی، جنیست دلخواه در DSM-5، به عنوان «جنیست زیسته» در نظر گرفته شده است.

معیارهای DSM-5-TR به روز شده برای کودکان

به‌روز رسانی معیارهای DSM برای کودکان عمدتاً معنایی است. از زبان شفاف برای کاهش سردرگمی در مورد اختلالات زیر استفاده می‌شود:

اختلال طیف اوتیسم
اختلال تنظیم خلقی مخرب
اختلال استرس پس از سانحه
اختلال سوگ طولانی‌مدت

معیارهای DSM-5-TR به روز شده برای بزرگسالان

به‌روزرسانی‌های ورودی‌های مربوط به اختلالات بزرگسالان به دو دسته تقسیم می‌شوند: اضافات و تغییرات در تشخیص‌های موجود.

اضافات

چندین اختلال یا شرایط در این نسخه اضافه شده است تا درک مداوم از تأثیر احتمالی آنها بر سلامت روان فرد را منعکس کند. بسیاری از این تشخیص‌ها قبلاً در بخشی از DSM برای شرایطی قرار داشتند که «ممکن است کانون توجه بالینی باشند».

گنجاندن یک موضوع در این بخش به این معنی است که تشخیص داده شده است که آنها به اندازه کافی مهم هستند تا تأثیر بالینی داشته باشند، اما DSM ممکن است هنوز اطلاعات کافی برای در نظر گرفتن آن به عنوان یک اختلال کامل نداشته باشد.

اختلال سوگ طولانی‌مدت

DSM-5-TR علائم مرتبط با اختلال سوگ طولانی‌مدت را به فهرست معیارهای تشخیصی خود اضافه کرده است. اکنون، متخصصان می‌توانند برای کسانی که برای مدت طولانی در مواجهه با فقدان با مشکل مواجه شده‌اند، تشخیص رسمی بدهند.

اختلال سوگ طولانی‌مدت (سوگ پیچیده مداوم حذف شده است) یکی از موارد اضافه‌شده به DSM-5-TR است. این تشخیص زمانی استفاده می‌شود که یکی از نزدیکان شما فوت کرده باشد – حداقل شش ماه پیش برای کودکان و یک سال پیش یا بیشتر برای بزرگسالان.

در حالی که احساس سوگ برای مدت طولانی پس از رفتن یکی از عزیزان معمول است، معیارهای اصلی این اختلال شامل این است که واکنش‌ها باید در اکثر اوقات روز، تقریبا هر روز، حداقل به مدت یک ماه رخ دهند. علاوه بر این، این واکنش‌ها باید باعث «پریشانی قابل توجه بالینی» شوند، به این معنی که واکنش‌ها و علائم منجر به اختلال یا عملکرد اجتماعی، شغلی یا سایر زمینه‌های مهم زندگی می‌شود.

معیارهای تشخیصی اختلال سوگ طولانی‌مدت

طبق DSM-5-TR، معیارهای تشخیصی برای سوگ طولانی‌مدت عبارتند از:

پاسخ سوگ مداوم برای مدت بیش از 12 ماه (6 ماه برای یک کودک)
علائمی که به طور قابل توجهی عملکرد روزانه فرد را مختل می‌کند
تجربیاتی که نمی‌توان آنها را به شرایط دیگری نسبت داد، مانند اختلال افسردگی اساسی (MDD) یا اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

اختلال خلقی نامشخص

DSM-5 «اختلال خلقی نامشخص» را به عنوان یک تشخیص در به روز رسانی سال 2013 خود حذف کرد، که به این معنی بود که متخصصان مجبور بودند به جای آن، یک اختلال خلقی خاص را در بیماران خود تشخیص دهند.

این اولین مرتبه نیست که اختلال خلقی نامشخص در DSM وجود دارد، اما زمانی که DSM-5 انواع اختلالات را مجدداً طبقه‌بندی کرد، با حذف بخش اختلالات خلقی، اختلال خلقی نامشخص نیز حذف شد. اما در نسخه DSM-5-TR اختلال خلقی نامشخص را در دو بخش اختلالات افسردگی و همچنین اختلالات دوقطبی قرار می‌دهد تا نمایش بهتری از موارد مختلط را به تصویر بکشد.

این تشخیص زمانی استفاده می‌شود که علائم عمدتاً مطابق با تشخیص اختلال افسردگی باشد، اما معیارهای تشخیصی کامل هیچ یک از اختلالات افسردگی یا سازگاری را برآورده نمی‌کنند.

ممکن است در شرایطی استفاده شود که ارائه‌دهنده سلامت روان تصمیم می‌گیرد دلیل برآورده نشدن معیارها را مشخص نکند – یا در شرایطی مانند اورژانس که اطلاعات کافی برای تشخیص دقیق وجود ندارد زیرا متخصص فقط یک‌بار و برای مدت کوتاهی با شخص ملاقات کرده است.

اختلال عصبی-شناختی خفیف ناشی از محرک‌ها

در DSM-5، بخشی برای اختلالات عصبی-شناختی خفیف ناشی از مواد وجود دارد که شامل الکل، مواد استنشاقی، آرام‌بخش‌ها، خواب‌آورها و ضد‌اضطراب‌ها بود.

این نسخه اختلالات ناشی از محرک‌هایی مانند کوکائین یا مت‌آمفتامین را اضافه می‌کند و علائم عصبی-شناختی که محرک‌ها ممکن است ایجاد کنند، مانند مشکلات یادگیری، حافظه و عملکرد اجرایی را تشخیص می‌دهد.

رفتار خودکشی و خود-آزاری غیر خودکشی (NSSI)

DSM-5-TR خودآزاری بدون خودکشی را به لیست تشخیص‌های خود اضافه کرده است.

از آنجایی که همه کسانی که به خودآزاری دست زده‌اند ممکن است به قصد پایان دادن به زندگی خود این کار را انجام نداده باشند، در نظر گرفتن آن به عنوان خودکشی می‌تواند ارزیابی‌های انجام شده توسط متخصصان را مخدوش کند.

علاوه بر این، کدهای تشخیصی برای رفتار خودکشی بدون وجود سایر اختلالات سلامت روان در به‌روز رسانی‌های جدید گنجانده شده است.

خودآزاری غیرخودکشی به عنوان تخریب هدفمند بدن شخص بدون هدف خودکشی تعریف می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که بروز این رفتارها ممکن است در میان نوجوانان تا 40 درصد باشد که کاملاً توجه بالینی را ضروری می‌کند.

این مقوله این توانایی را به متخصصان می‌دهد که این رفتارها را مستقل از یک تشخیص خاص، علامت‌گذاری کنند تا فرد بتواند مراقبت مناسب را دریافت کند. علاوه بر این، این رفتارها از نظر بالینی و تشخیصی جدا شده‌اند تا پژوهشگران را به تحقیق در مورد درمان خاص آنها تشویق کند، نه اینکه فقط به تظاهرات آنها در سایر اختلالات توجه کنند.

NSSI به طور خاص، قبلاً فقط به عنوان یک نشانه در اختلال شخصیت مرزی گنجانده شده بود که بدین معناست که در نتوانسته بود در تفکیک افراد مبتلا به سایر اختلالات و یا غیرقابل تشخیص را که رفتارهای خودزنی انجام می‌دهند موفق عمل کند. علاوه بر این می‌تواند به متخصصان در برآورد عوامل خطر مرتبط با خودکشی یا مرگ در آینده کمک کند.

سندرم سایکوز ضعیف (APS)

این حالتی است که در آن فرد در روان‌پریشی کامل نیست، اما برخی معیارهای روان‌پریشی ممکن است وجود داشته باشد که به عنوان برآورده کردن آستانه تحت بالینی برای تشخیص کامل شناخته می‌شود.

دلیل ادعا شده در پشت این موضوع حذف تشخیص بیش از حد/اشتباه است که می‌تواند منجر به استفاده مضر از داروهای ضد روان‌پریشی برای افرادی شود که دچار روان‌پریشی نمی‌شوند. این تشخیص برای درمان وضعیت فعلی یک فرد است، نه وضعیتی که ممکن است در آینده ایجاد شود.

یکی از تفاوت‌های کلیدی این است که فرد مبتلا به APS می‌داند که ادراکاتش تغییر می‌کند، در حالی که فردی تمام معیارهای تشخیصی را روان‌پریشی را برآورده می‌کند، چنین نیست. APS در نسخه DSM-5-TR جدید است و به عنوان شرط مطالعه بیشتر طبقه‌بندی می‌شود.