تأثیر آشنایی آنلاین بر رضایت و ثبات زناشویی

اگرچه امروزه آشنایی آنلاین یک روش رایج برای دوستیابی و همسریابی محسوب می‌شود اما همیشه اینگونه نبوده است. در طول تاریخ، افرادی که قصد ازدواج داشته‌اند برای پیدا کردن همسر با محدودیت‌های زیادی روبرو بوده‌اند.

معمولاً نحوه آشنایی با همسر از طریق معرفی دوستان و خانواده بوده یا اینکه زوج‌ها در مکان‌هایی مانند محل کار یا در دانشگاه با هم آشنا می‌شدند. این روش‌ها اگرچه محدودیت‌های خاص خودش را داشت اما تنها روش‌های در دسترس افراد بود. به عنوان مثال دایره آشنایی محدود می‌شد که به افرادی که مادر خانواده با آن‌ها رابطه داشت یا تنها به همکاران و همکلاسی‌ها ختم می‌شد.

به همین دلایل، محققان به این نتیجه رسیده بودند که مجاورت یکی از بهترین روش‌ها برای پیدا کردن همسر است. مجاورت اگرچه می‌تواند درباره شناخت بیشتر طرفین از یکدیگر اطلاعات خوبی فراهم کند اما در عین حال انتخاب‌های محدودی را پیش روی افراد قرار می‌داد. به هر حال تعداد دخترهای (پسرهای) همسایه، فامیل و دانشگاه به اندازه کافی زیاد نیست. از طرف دیگر، مجاورت باعث می‌شود که افراد همیشه در یک فرهنگ مشابه، با هم آشنا شوند که طبیعتاً به کیفیت زندگی کمک می‌کرد.

اما امروزه روش‌های همسریابی و دوستیابی با پیشرفت تکنولوژی‌های وابسته به اینترنت مانند شکبه‌های دوست‌یابی، اپلیکیشن‌های دوست‌یابی و شبکه‌های اجتماعی به سرعت تغییر کرده است. تقریبا امروزه آشنایی آنلاین یک روش رایج برای همسریابی شده است. در این مقاله می‌خواهیم این موضوع را بررسی کنیم که تأثیر آشنایی آنلاین بر رضایت و ثبات زناشویی چیست؟

تأثیر آشنایی آنلاین بر رضایت و ثبات زناشویی

بر اساس مطالعه جدیدی که در Computers in Human Behavior منتشر شده است، ازدواج‌هایی که از پلتفرم‌های دوستیابی آنلاین سرچشمه می‌گیرند، از نظر رضایت و ثبات در مقایسه با ازدواج‌هایی که از طریق روش‌های سنتی آفلاین شکل می‌گیرند، متفاوت هستند. یافته‌ها نشان می‌دهد در حالی که قرار آنلاین منجر به ازدواج‌های متنوع‌تری می‌شود، چالش‌های منحصربه‌فردی را نیز به همراه دارد که بر کیفیت این روابط تأثیر می‌گذارد.

این روزها، اکثر افراد برای جست‌وجوی شریک زندگی خود، از روش‌های آنلاین و اپلیکیشن‌‌های دوست‌یابی استفاده می‌کنند، پژوهشگران به دنبال درک پیامدها و تأثیرات این روش‌ها بر روابط به ویژه ازدواج هستند. تحقیقات قبلی نشان داده‌اند ازدواج‌هایی که به صورت آنلاین شروع می‌شوند ممکن است رضایت‌بخش‌تر و پایدارتر باشند. اما این تحقیقات صرفاً بر مراحل اولیه روابط تمرکز کرده بودند.

از این رو مطالعه‌ی جدیدی که در این مقاله نتایج آن را برای شما بازگو می‌کنم به دنبال بررسی تأثیرات این نوع آشنایی در طول زمان بوده است. به عبارت دیگر پژوهشگران به دنبال بررسی این موضوع بودند که با گذشت زمان بیشتری از ازدواج، زوج‌هایی که به صورت آنلاین با هم آشنا شده بودند چقدر از رابطه خود رضایت داشتند.

لیسل شرابی، استاد دانشگاه و رئیس آزمایشگاه تکنولوژی و روابط در دانشگاه آریزونا در مصاحبه با psypost مطرح کرده است که «قرارهای آنلاین در آمریکا رایج‌ترین شیوه‌ی ملاقات زوج‌ها با یکدیگر است. با این وجود، ما هنوز اطلاعات کمی درباره قرار آنلاین می‌دانیم و نمی‌دانیم که در بلندمدت رابطه افرادی که به صورت آنلاین با هم آشنا شده‌اند چگونه است. این باعث شد که ما درباره اثرات بلندمدت این روابط کنجکاو شویم».

پژوهشگران در این مطالعه ۹۲۳ بزرگسال متأهل اهل آمریکا را مورد مطالعه قرار دادند. این افراد یا از طریق وب‌سایت‌ها و برنامه‌های دوستیابی یا به شیوه قدیمی (آفلاین)‌ توسط دوستان، محل کار یا دانشگاه با هم آشنا شده بودند. محققان در انتخاب نمونه دقت زیادی کردند تا نمونه به دست آمده معرف جامعه آمریکا باشد از لحاظ سن، نژاد و جنیست. شرکت‌کننده‌ها به دو گروه تقسیم شدند: گروه آشنایی آنلاین و گروه آفلاین.

محققان جنبه‌های زیادی از روابط شرکت‌کنندگان را توسط ابزارهای زیادی بررسی کردند. آن‌ها از ابزارهایی برای ارزیابی نگرش جامعه به نحوه آشنایی آن‌ها، تأیید اجتماعی (حمایت از سمت دوستان و خانواده)، فاصله جغرافیایی (فاصله بین زوج‌ها وقتی اولین بار با هم آشنا شدند) و افشای اطلاعات صمیمی استفاده کردند.

اولین نتایجی که محققان به آن علاقه داشتند عبارت بود از رضایت زناشویی کلی (برای مثال، همسرتان چقدر نیازهای شما را برآورده می‌کند؟) و ثبات زناشویی (برای مثال آیا تا اکنون شما یا همسرتان به طور جدی پیشنهاد طلاق داد‌ه‌اید؟ و آیا طلاق و جدا شدن به ذهنتان خطور کرده است؟).

یکی از نتایج محققان در این پژوهش این بود که زوج‌هایی که به صورت آنلاین با هم آشنا شده بودند نسبت به افرادی که به صورت آفلاین با هم آشنا شده بودند سن کمتری داشتند و قبلاً نیز تجربه‌ی قرارهای بیشتری داشتند. یافته جالب دیگر این بود که ازدواج‌های مبتنی بر آشنایی آنلاین بیشتر بین همجنس‌گراها یا بین نژادی بود.

یکی دیگر از یافته‌های کلیدی این مقاله این بود که افرادی که فاصله جفرافیایی بیشتری در آشنایی آنلاین داشتند اطلاعات بیشتری را برای هم افشا کرده بودند. در حالیکه این سطح از افشای اطلاعات منجر به رضایت بیشتر شده بود، اما به طور متناقضی با کاهش ثبات ازدواج آن‌ها همبستگی داشت. این نشان می‌دهد که در حالی که قرار آنلاین، مجموعه دوستیابی را گسترش می‌دهد و منجر به ازدواج‌های متنوع‌تر می‌شود، چالش‌های منحصربه‌فردی را نیز ایجاد می‌کند که می‌تواند بر کیفیت بلندمدت این روابط تأثیر بگذارد.

اما افرادی که ازدواج آن‌ها از طریق آشنایی آنلاین بوده، رضایت و ثبات زناشویی خود را بالا گزارش می‌کنند که نشان می‌دهد علی‌رغم چالش‌ها و اثرات منفی بالقوه که در قرار آنلاین وجود دارد، افرادی که از این طریق با هم آشنا شده‌اند نگرش مثبتی به آن دارند.

شرابی به PsyPost گفت: «در این مطالعه، ما متوجه شدیم که افرادی که همسر خود را در رابطه آنلاین ملاقات کردند، جوان‌تر بودند، تجربه دوستی بیشتری داشتند و احتمال بیشتری داشت که در یک ازدواج همجنس‌گرا یا بین نژادی قرار بگیرند. علاوه بر این، ما همچنین شواهدی از تأثیر دوستیابی آنلاین پیدا کردیم، به طوری که افراد در قرارهای آنلاین از ازدواج‌های رضایت‌بخش و پایدار کمتری نسبت به قرارهای آفلاین گزارش می‌کردند».

این به این معنی نیست که ازدواج آنها بد بود – آنها هنوز به طور متوسط از نظر کیفیت نسبتاً بالا بودند. اما یافته‌های ما نشان می‌دهد که در مورد ازدواج‌هایی که از دوستیابی آنلاین به وجود می‌آیند، چیز متفاوتی در مقایسه با ازدواج‌هایی که به صورت آفلاین شروع می‌شوند، وجود دارد.»

علی‌رغم یافته‌های روشنگری که در این مطالعه درباره آشنایی آنلاین بدست آمد، این مطالعه محدودیت‌های خاص خودش را دارد. استفاده از داده‌های مقطعی به این معنی است که محققان فقط می‌توانند یک عکس فوری را در زمان ثبت کنند و توانایی آن‌ها را برای ادعای علّی در مورد روابط محدود می‌کند.

علاوه بر این، این مطالعه بر توانایی شرکت‌کنندگان برای یادآوری و گزارش دقیق تجربیات اولیه رابطه خود، که می‌تواند در معرض سوگیری‌های حافظه باشد، تکیه داشت. محققان این محدودیت‌ها را تأیید می‌کنند و نیاز به مطالعات آینده را برای پیگیری زوج‌ها در یک دوره طولانی‌تر، از خواستگاری تا ازدواج، برای درک بهتر پویایی‌های موجود پیشنهاد می‌کنند.

شرابی در رابطه با آشنایی آنلاین گفت: “هنوز این سوال وجود دارد که چرا افرادی که با همسر خود در رابطه آنلاین ملاقات می‌کنند نتایج متفاوتی نسبت به کسانی که به صورت آفلاین یکدیگر را ملاقات می‌کنند گزارش می‌دهند.” ما یک دلیل را شناسایی کردیم، و آن ننگ مربوط به دوستیابی آنلاین است، اما ممکن است توضیحات دیگری نیز وجود داشته باشد.

به عنوان مثال، ما می‌دانیم که مردم از داشتن گزینه‌های بیشتری در قرار آنلاین سود می‌برند، اما با گذشت زمان این چیزی است که ممکن است ثبات بلندمدت روابط را نیز تهدید کند و باعث شود آنها احساس یکبار مصرف داشتن بیشتری داشته باشند».

The study, “The online dating effect: Where a couple meets predicts the quality of their marriage“, was authored by Liesel L. Sharabi and Elizabeth Dorrance-Hall.