رابطه بین هوش و رفتارهای مثبت در رابطه عاشقانه

اکثر مطالعاتِ مرتبط با رفتارهای عاشقانه و روابط بین زوج‌ها اصولاً بر متغیرهای مرتبط با شخصیت آن‌ها انجام می‌شد. به عنوان مثال آیا برونگرایی روی رابطه تأثیر دارد یا نه؟ اما ما انسان‌ها موجودات هوشمندی هستیم و نقش هوش در تمامی جنبه‌های زندگی‌مان عیان است.

با این وجود مطالعات کمی تاکنون به بررسی رابطه بین هوش و رفتارهای مثبت در روابط عاشقانه پرداخته‌اند. بنابراین رابطه بین هوش و رفتارهای مثبت در این حیطه از زندگی انسان ناشناخته باقی مانده است.

رابطه بین هوش و رفتارهای مثبت در رابطه عاشقانه

سرمایه گذاری در رابطه و اجتناب از رفتارهای منفی دو عامل مهمی هستند که با رضایت از رابطه و سعادت عاطفی رابطه دارند. منظور از سرمایه گذاری در رابطه، تلاش‌هایی است که افراد برای حفظ و بهبود روابطشان انجام می‌دهند که می‌تواند شامل توجه عاطفی، وقت گذاشتن برای طرف مقابل، در نظر گرفتن نیازهای او و تلاش برای حل مسئله و کار روی چالش‌های رابطه باشد.

همیشه این سؤال وجود داشته است که چه کسانی روی رابطه سرمایه گذاری می‌کنند و رفتارهای منفی کمتری انجام می‌دهند. به طور کلی فرض شده است که در مقایسه‌ی بین زنها و مردها، کفه‌ی ترازو به سمت زن‌ها سنگین‌تر است و سرمایه گذاری در رابطه بیشتر از سمت آن‌ها صورت می‌گیرد.

اخیراً مطالعه‌ای در ژورنال Personality and Individual Differences منتشر شده است که نشان می‌دهد هوش کلی مردان با سرمایه گذاری در رابطه و کاهش رفتارهای منفی ارتباط مستقیمی دارد. بنابراین، به نظر می‌رسد که بین هوش و رفتارهای مثبت در رابطه عاشقانه همبستگی وجود دارد و زن‌ها هنگام انتخاب همسر باید به هوشمندی طرف مقابل نیز توجه کنند.

به طور کلی تحقیقاتی که در گذشته انجام شده‌اند نشان می‌دهند که هوش بالا از یک طرف با دستاوردهای خوبی در زندگی مانند موفقیت‌های تحصیلی و وضعیت اجتماعی-اقتصادی بهتر همراه است و از طرف دیگر باعث کاهش رفتارهای مجرمانه می‌شود.

علاوه بر نقش هوش بالا در دستاوردها و رسیدن به موفقیت، مطالعات دیگری نشان داده‌اند که هوش بالا در روابط عاشقانه نیز نقش مهمی ایفا می‌کنند. اگرچه به طور پیش‌فرض، آدم‌های باهوش بی‌احساس در نظر گرفته می‌شوند و با عبارت «آن‌ها خیلی منطقی هستند» توصیف می‌شوند، مطالعات نشان می‌دهند که هوش بالا با کاهش نرخ طلاق رابطه دارد. با این وجود، نقش هوش بالا در رفتارهای عاشقانه به صورت دقیق بررسی نشده بود.

از این رو، گاوین ونس و همکارانش تصمیم گرفتند که رابطه بین هوش و رفتارهای مثبت را مورد بررسی عملی قرار دهند. آن‌ها در این مطالعه  به بررسی رابطه بین هوش مردان با رفتارهایی مانند توهین کردن به همسر، اجبار به رابطه‌ی جنسی، و سرمایه‌گذاری در رابطه پرداختند.

این مطالعه بر اساس این نظریه انجام شده است که معتقد است که هوش بر رفتارهای عاشقانه نیز تأثیرات چشم‌گیری دارد. به عنوان مثال، برخی از پژوهش‌های قبلی به این نتیجه دست پیدا کرده‌اند که برخی از توانایی‌های شناختی مانند توانایی حل مسئله و حافظه، به زوج‌ها کمک می‌کند تعارض‌های خود را بهتر حل کنند.

مثلاً افرادی که حافظه‌ی کاری بسیار خوبی دارند، در طول زمان دیدگاه شریک زندگی خود را به خاطر می‌سپارند؛ در نتیجه در تعارض‌های بعدی کاهش پیدا می‌کند.

علاوه بر این، شواهدی به دست آمده است که نشان می‌دهد که هوش به توانایی خودتنظیمی افراد نیز کمک می‌کند، از این رو، می‌تواند در کاهش انگیزه‌های منفی در روابط نقش داشته باشد.

پژوهشگران با جمع‌بندی مطالعات قبلی به دنبال بررسی دقیق‌تر نتایج آن‌ها بودند و روی هوش کلی مردان و پیش‌بینی رفتارهای مثبت و منفی در روابط عاشقانه تمرکز کردند.

بدین منظور آن‌ها، ۲۰۲ نفر را انتخاب کردند که بین ۱۸ تا ۶۵ سال سن داشتند و حداقل به مدت شش ماه در رابطه بودند.

محققان برای سنجش هوش کلی مردان، از آزمون توانایی شناختی بین‌المللی (ICAR) استفاده کردند. این آزمون چهار مؤلفه‌ی هوش را می‌سنجد: اعداد و حروف، استدلال ماتریسی، استدلال کلامی و چرخش سه‌بعدی. به طور کلی این مؤلفه‌ها توانایی‌های حل مسئله و استدلال انتزاعی را مورد سنجش و ارزیابی قرار می‌دهند.

علاوه بر آزمون هوش، شرکت‌کنندگان در پژوهش، پرسشنامه‌هایی را تکمیل کردند که رفتارهای آن‌ها را در رابطه با همسرشان می‌سنجید. این رفتارها عبارت بودند از توهین کردن به همسر، اجبار به رابطه جنسی، راهبردهای حفظ اجباری همسر (مانند استفاده از روش‌های کنترلگری، تهدید کردن یا ایجاد احساس گناه).

پژوهشگران همچنین پرسشنامه‌هایی برای سنجش حسادت، روان‌پریشی، ناتوانی‌های جنسی، سرمایه گذاری در رابطه شامل رضایت و تعهد را مورد استفاده قرار دادند.

نتایج این مطالعه نشان داد که بین هوش و رفتارهای مثبت در رابطه همبستگی‌های قابل توجهی وجود دارد:

هوش بالاتر به طور معناداری با رفتارهای مثبت بیشتر و کاهش رفتارهای منفی در روابط عاشقانه همبستگی دارد. هر چه هوش، بالاتر باشد توهین به شریک زندکی کمتر رخ می‌دهد، اجبار به رابطه‌ی جنسی کاهش پیدا می‌کند و از روش‌های کنترلگری و تهدید کمتر استفاده می‌شود.

یکی از یافته‌های جالب در این پژوهش این بود که هر چه مردان در آزمون اعداد و حروف عملکرد بهتری داشتند رفتارهای منفی کمتری از خود بروز می‌دادند و سرمایه گذاری بیشتری در رابطه داشتند. این آزمون، شناخت الگو و استدلال ترتیبی را می‌سنجد؛ بنابراین به نوعی از مهارت‌های شناختی مربوط است که از کنترل انگیزه، حل مسئله و توانایی تفکر در مورد پیامدها حمایت می‌کند. این موارد به پویایی‌های سالم در رابطه کمک می‌کند.

نتایج همچنین نشان دادند مردانی که هوش بالاتری دارند سرمایه گذاری بیشتری در رابطه می‌کنند. بنابراین تعهد بیشتر و عمیق‌تری در روابط عاشقانه دارند. آن‌ها سطوح بالاتری از رضایت از رابطه را گزارش کردند که نشان می‌دهند هوش بالا ممکن است در تقویت روابط پایدار و بلندمدت نقش اساسی داشته باشد.

نتایج دیگر این مطالعه این بود که هوش با متغیرهای دیگری مانند حسادت و خشونت نسبت همسر ارتباط نداشت. به طور کلی هوش ممکن است به طور خاص بر برخی رفتارهای منفی و سرمایه‌گذاری مثبت تأثیر بگذارد.

مردان باهوش‌تر تعهد بیشتری نشان می‌دهند و در روابط عاشقانه کمتر خصومت از خود بروز می‌دهند.